I am so inspired today!!! My blog is still a work in progress... but it's getting better. I'm really grateful for my BEST FRIEND JEFFREY (lolo, salamat, hugs to death) for figuring out the tagboard! Finally, I have installed my very own tagboard!!! Nakakatawa kanina... whenever I sign up sa tag-board.com, I get lost in a maze of offers! as in, offer for a credit card, some program, finding ancestors, etc... phew! Buti na lang talaga tinulungan ako ni jeff gumawa ng account... and sa confusion din nya, nailagay nya ang pangalan nya sa settings ng tagboard ko! mwehehhee pero salamat talaga, jeff... isa na lang ang kulang sa kanya!!! color scheme... and yung mood ko... parang kablag sya sa blog ko pero aayusin, intayin lang...
****************************
my day started okay... mejo harassed kasi monday blues... and since one week na kami hindi nagkita ng mga friends ko sa office, ang tanong sa akin: "Kamusta date mo nung Friday night?" Ako naman, "Ha? Anong date?"... Yun pala May 14 pa pala ang last na kita namin dahil nag-one week leave ako, which coincidentally was my Best friend's birthday and we did went out that night. Yun pala ang date na sinasabi nila. Kakatuwa. Kasi naman hindi pa nila kilala si Jeff. My friend Jeff kasi is such a complicated person to understand. pero pagnakilala mo na... marami kang maiintindihan about a person and how not to stereotype one person. Just like Jeff. Sa unang tingin, kala ng iba... er... bading... iba naman, "ang puti!" o iba naman, "ang gwapo!" (hahaha... i made up this one... kasi after first impression, dami na nagkakagusto sa friend kong to... matinik!) Jeff really is a different guy. Hindi mo talaga sya mababasa ng ganyan ganyan lang. But that's exactly his charisma. anyway, ang laki na ng ulo nya kaya itutuloy ko na ang kwento ko... so after explaining to them about the "date"... linoko ko si angie na kelan sya pwede dahil ise-setup ko na nga sya sa kaibigan kong to... aba, e nahiya. sabi ko, sige, puntahan mo na lang blog nya para mejo maintindihan mo sya ng konti. naimpress ang lola ko and sabi ko, magcomment sya... nahiya! pero natuwa ako sa reaction nila kasi in a way, they're slowly understanding our relationship. purely platonic, special and we know we both love each other as best friends. So anyway, the day went on, napraning ako kasi may exhibit ako tomorrow sa st. paul pasig... nakakatawa nga kc bago tumawag ang boss ko about this exhibit, sabi ko sa sarili ko, ano kaya ang pwede kong gawin? at biglang tumawag na nga ang boss ko... nagdiscusyon kami ni angiew and rita sa work sa office... nakakatawa kaming tatlo... dala ng monday blues, nagdiscusyon lang kami para lang... magdiskusyon... walang nanalo, walang tama o mali, basta lang makahirit. Hahhaa. It's been a long time since I had that feeling. Tawa kami ng tawa after.
After work, nagmadali akong umuwi, naddik na ako sa blog ko... so i figured the tagboard and moods and viola, post na ng entry.
*******************************
Reflections for today:
- I still feel blessed after the youth camp... so many people are commenting that they are really living in the spirit... sana magtagal...
- I am at a crossroads... am still weighing my pros and cons about my future... buti na lang i have time tomorrow and wednesday to reflect... sana bigyan na nya ako ng answer.